Zaandijk, 30-10-2011

Allereerst willen wij iedereen (bekenden en onbekenden) bedanken die ons tot nu toe, via het gastenboek en/of met een kaartje, een hele goede reis hebben toegewenst. Ontzettend leuk om te lezen dat iedereen zo met ons meeleeft en voor nu ook meereist!!

Ook willen wij in het bijzonder alvast de volgende mensen enorm bedanken:
Harry voor het gebruik maken van zijn loods, Dave voor het bouwen van onze site, Albert voor de APK, Ernst-Erik voor het ontwerpen van ons logo, Fokelien van Opvallend Reclame voor het afdrukken en plakken van de stickers op de auto, Patrick voor het maken/lassen van het nieuwe
 T-stuk voor de dieselleiding, Johan & Nancy voor het maken van de nieuwe tentzakken en de speech tijdens de borrel, Mark & Anita voor het meehelpen met de voorbereidingen van de uitzwaaiborrel, de stofbrillen en voor het reinigen van de watertank, Jacco&Charlotte, Dave, Jorien, Marloes, Johan&Nancy,Mark&Anita en Harry&Silvia voor het helpen tijdens de borrel, Harjo voor het LR-handboek, Rachel voor het Dentpack, stuiterballen, kindertandenborstels en tandpasta, en natuurlijk niet te vergeten Simon, Willem, Boudewijn en Sybrand van Elephant off road voor het groot onderhoud aan Dizzy.

Afgelopen zondag (alweer) was onze uitzwaaiborrel, een mooie maar ook heftige middag zo in dat zaaltje in Zaandijk. SUPER dat jullie er (bijna) allemaal waren en ook al hadden wij niet voor iedereen genoeg tijd (sorry daarvoor!!) toch was het fijn dat we in ieder geval iedereen even hebben kunnen zien en knuffelen...
En wat zijn we verwend zeg, niet te geloven!!!  (Het was net of we getrouwd waren en een receptie gaven zoveel cadeaus, hahaha...). Gelukkig paste alles in de auto en hoeven we niet bang te zijn dat we niet genoeg euro’s bij ons hebben en/of dat we ons gaan vervelen met al die goede boeken, leuke spelletjes en mooie foto’s en ontroerende woorden (zussie bedankt he voor het organiseren hiervan)!
Ik (Wendy) heb gisteren al veel van jullie lieve teksten gelezen en zat (voor de verandering) weer es te janken als een klein kind, heel ontroerend en absoluut een heel mooi aandenken aan thuis voor het komende jaar!! 

Dank jullie wel!!

Amsterdam 31-10-2011

Maandagochtend 2.00 uur in de ochtend. We hadden de wekker gezet op 2.30 uur maar we zijn denk door de gezonde spanning eerder wakker.  Wendy moest nog de laatste spulletjes bij elkaar zoeken. John is als eerst (en voorlopig voor het laatst thuis) onder de douche gestapt. Na het douchen de auto voorgereden, de laatste spullen ingeladen en rond  4 uur in de ochtend was het dan zover. We rijden weg van huis in de richting van Antwerpen. De eerste dag  gaat voorspoedig en rond 17.00 uur zijn we 50 km voorbij Bordeaux. Daar gaan we op zoek naar een camping. We volgen de bordjes camping maar de eerste die wij aan doen blijkt gesloten. We stoppen even bij een tankstation en Wendy vraagt of er dichtbij nog een camping is die open is. Wij krijgen het plaatsje Ychoux door, wij vinden de camping maar de receptie is gesloten. Wendy spreekt een man aan die van de camping af komt gefietst. Dit blijkt een Pool te zijn die in de kop van Noord Holland heeft gewerkt op het land in de sla. Skagen, Wieringwerf, Den Helder, hij noemde ze allemaal op. Wat een toeval!!
De campingbaas is er niet dus we kunnen niet de camping op. Het wordt al donker dus besluiten we ergens maar wild te gaan kamperen. De eerste dag meteen maar een Bushcamp, haha meteen onze vuurdoop. Een paar kilometer verder draaien we een zandpad op de bossen in. Een paar honderd meter in de bossen vinden we een goede plek om te staan. Daar gauw de tent uitgeklapt en eten gekookt. Omdat het aarde donker werd en we bekaf waren van de lange rit zijn we lekker vroeg naar bed gegaan.

Ychoux (fr) 01-11-2011

We hadden de wekker om 6 uur gezet maar rond 5 uur werden we wakker van de regen. We hebben tot 6.30 uur gewacht totdat de regen voorbij was. Het was nog steeds donker dus met de zaklamp op ons hoofd de boel weer ingepakt. Vandaag was het doel om voorbij Madrid te rijden, zo rond de 5 a 6 honderd kilometer. Rond 8.30 uur zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt, want we hadden nog niet ontbeten en we moesten ook nog boodschapjes halen voor de rest van de week. Door alle drukte van de afscheidsborrel zijn we dat vergeten. We rijden een dorpje binnen, net voor de grens van Spanje en rijden naar de Carrefour. Op de deur staat dat deze is gesloten op 1 november in verband met een feestdag. We rijden dan maar door naar Spanje in de hoop dat ze daar andere feestdagen hebben. Net over de grens rijden we een dorpje binnen op zoek naar een supermarkt. Alles ziet er verlaten uit? We spreken een man aan en deze verteld ons dat alles dicht is in verband met een bepaalde feestdag. Balen!  We hebben het maar even opgezocht op het internet en het blijkt “allerheiligen te zijn”, iets van de rooms katholieke kerk. Dit houdt dus in dat we dan maar een broodje moeten doen bij een tankstation langs de snelweg.
We rijden verder over de snelweg en zijn net  50km voorbij San Sebastian. Wendy merkt op dat de auto “weer” een hoog  zoemend geluid maakt. Dat zijn toch vrouwen denk, die horen andere dingen dan mannen!? Wij hadden in juli de distributieriem laten vervangen.  In oktober zijn wij teruggeweest bij onze garage voor een grote onderhoudsbeurt en omdat Wendy een hoog zoemend geluid hoorde, welke wij voorheen niet hadden. Na controle bleek dat de nieuwe distributieriem van zijn tandwielen af aan het lopen was waardoor deze aanliep en aangevreten was. De distributieriem is toen weer vervangen. Het geluid was nadien ook weg....

We zijn vervolgens gestopt bij een tankstation en Wendy zou ff broodjes halen. Ik ben toen met mijn zaklamp onder de auto gekropen en heb poolshoogte genomen bij de distributieriem.  Tot mijn grote schrik zag ik door het kijkgaatje van het distributiehuis dat de riem weer was aangevreten en het slijtage stof door het kijkgaatje heen kwam!!!  Wat nu? We hebben gelijk de telefoon gepakt en onze garage gebelt. Simon kreeg ook de schrik van zijn leven. Nu staan we ongeveer 400 km voor Madrid, en nu? Simon is voor ons op zoek gegaan naar een geschikte 4x4 garage hier in de buurt. Wij hadden ondertussen de ANWB gebeld. Deze verwees ons terug naar San Sebastian omdat daar een goede 4x4 garage zou zitten genaamd “ Ingles”. Wij zijn toen maar teruggereden naar de garage in San Sebastian. Maar jullie raden het al, het is een feestdag en dus was deze ook gesloten. Simon had ons onderhand al een telefoonnummer gegeven voor alle landrover dealers in Spanje.  In de wijk bij garage Ingles hebben we onze laptop even aangezet. Er is vast wel iemand die onbeschermd zijn WIFI aan heeft, en inderdaad. Op het internet het telefoonummer van Landrover internationaal gescoort. Deze zitten in Amsterdam en praten gelukkig Nederlands. Deze verwezen ons naar een specialist genaamd Eurolan 4X4 in San Sebastian. Omdat alles toch dicht is vandaag besloten we meteen maar een camping in San Sebastian op te zoeken en zijn we vervolgens naar Camping Igueldo gereden en hebben daar een plaats voor vannacht geregeld. Nu maar hopen dat garage Eurolan 4x4 morgen tijd voor ons heeft en niet de hoofdprijs vraagt...

Tja, hadden we nu maar niet de allereerste keer de distributieriem vervangen denk je dan, want deze zag er toen nog helemaal goed uit ... Overigens niets ten nadele van de mannen van Elephant off road, want daar zijn we zeer goed geholpen en dit konden wij (en zij vast ook) niet helemaal voorzien. Je doet het uit voorzorg en achteraf kijk je een koe in zijn welbekende “ je weet wel” ...
en ja we rijden nu eenmaal Landrover, een auto waar aan gesleuteld ‘hoort’ te worden, maar dat we zo snel al naar een garage zouden moeten hadden we niet verwacht!
Soms zit het mee en soms een beetje meer tegen... Wordt vervolgd...

San Sebastian (E) 02-11-2011

Wat een nacht! Het heeft hier enorm hard gewaaid. De camping staat ook nog eens hoog boven op een berg waar 2x zoveel wind staat. De tent is in ieder geval goed droog gewaaid. Klokslag 8 uur rijden we de camping af. Onze navigatie leid ons via een prachtige afdaling richting San Sebastian, Eurolan 4x4. Binnen 20 minuten staan we voor de deur bij Eurolan. Dit blijkt een erkende Landrover en Jaguar garage te zijn. Bij de receptie staat een rij mannen. Dat voorspeld niet zoveel goeds. Na een halfuurtje te hebben gewacht zijn we aan de beurt. We vragen de vrouw of zij engels spreekt. Zij geeft aan iemand erbij te roepen dit dat wel kan. Binnen een minuut komt er een jongeman aangelopen die zich voorsteld als Txomin en vraagt wat ons probleem is. Ik vraag Txomin mee te lopen naar de auto. We gaan beide onder de auto liggen en vertel  hem wat het probleem is. Txomin maakt mij duidelijk dat hijzelf geen monteur is en verteld in het spaans aan de chef werkplaats wat er aan de hand is. Deze maakt een onverschillige indruk. Uit zijn handgebaren maken wij op dat hij het erg druk heeft en dat onze klus niet zomaar gedaan is. Txomin vertaald naar ons wat wij al dachten maar zegt dat zij vanmiddag misschien tijd hebben of uiterlijk morgenochtend.  Hij adviseert ons de auto hier achter te laten en in het centrum van San Sebastiaan een hostel te gaan zoeken.  We geven onze autopapieren af aan de vrouw van receptie zodat zij ons kan inschrijven voor reparatie. Wij pakken onderhand spulletjes uit de auto die wij de komende dagen nodig zullen hebben. Txomin zegt ons dat wij ons telefoonnummer moeten afgeven bij de receptie zodat hij ons kan bereiken en op de hoogte kan brengen wat eraan scheelt.  Wij maken hem duidelijk dat wij onze garage in Nederland hen een e-mail zal sturen waarin staat wat mogelijk de oorzaak kan zijn.

We hebben onze kleine rugzak volgepakt en klaar om naar het centrum van San Sebastiaan te gaan. Een oudere spanjaard die kennelijk ook voor de garage werkt biedt ons aan ons naar het centrum te brengen. Wij worden in een spiksplinter nieuwe Jaguar naar het centrum toegereden.  Daar aangekomen gaan we eerst op zoek naar een koffiebar want Wendy heeft nou eenmaal haar caffeine nodig in de ochtend. Na een bak koffie en thee gaan we op zoek naar een supermarkt. Daar kopen we een brood en wat beleg. Deze eten we met uitzicht op zee op. Het is hier rond de 20 graden dus aangenaam. Tijdens ons ontbijt proberen we de mini laptop, eens effe kijken of er iemand is die een open WiFi heeft. En jawel we kunnen het internet op. Gelijk onze garage in Nederland gemaild en gevraagd of deze de garage in San Sebastiaan kan mailen. 

Na ons ontbijt zijn we naar de VVV gelopen en hebben daar een stadsplattegrond gescoord en een hostel / pension overzicht in de stad. We besluiten eerst maar wat toeristisch te gaan doen en beklimmen het fort hier aan de kust met bovenaan een groot Christus beeld. Eenmaal boven slaat Wendy een kruisje en hoopt dat onze reis vanaf nu beter gaat verlopen.

Na een paar uur door het mooie centrum te hebben gewandeld gaan we op zoek naar een hostel / pension. In het oude centrum boeken we een kamer bij pension Aires. Een eenvoudige kamer maar het voldoet en we hebben Wifi.  

S’ avonds rond 18.00 worden we gebeld door Txomin. Hij heeft de mail ontvangen van onze garage uit Nederland. Het goede nieuws is dat zij tijd hebben gemaakt voor onze auto. Het slechte nieuws is dat zij hebben gekeken naar de distributieriem en komen tot de conclusie dat de spanrol niet goed werkt. Deze moet worden vervangen. Zij hebben de onderdelen besteld en hopen dat deze morgenochtend binnen komen. Hij zal ons op de hoogte houden en wenst ons een plezierig verblijf in San Sebastiaan....

San  Sebastian (E) 03-11-2011

Het matras in pension Aires was kneppelhard. Dat was effe wennen ook al hebben we de laatste 2 nachten in ons tentje geslapen en dat matrasje is ook niet erg dik. Ach ja, we hebben Wifi en hebben gisteren gezellig met alle familie gesproken over de Skype.  Vandaag doen we lekker rustig aan. We hadden gisteren al inkopen gedaan bij de Lidl hier om de hoek dus ontbijten we uitgebreid op bed. Na het ontbijt besluiten we San Sebastian verder te ontdekken. We stoppen eerst nog even bij een koffiebar voor de welbekende shot voor Wendy. Na de koffie lopen we naar de Kathedraal van San Sebastian. Het geloof staat hier wel hoog in het vaandel. Van hieruit lopen we naar de baai en haven. We worden gebeld door Txomin, hij heeft slecht nieuws, de onderdelen zijn nog niet binnen. Hij verwacht deze in de loop van de middag. 

We dolen nog verder door de stad en we gaan hier en daar op een bankje zitten. Uiteindelijk belanden we in het welbekende restaurant met de gouden bogen. Hier hebben we gratis Wifi en nemen nog maar een bak koffie.   Het is inmiddels 18.00 uur en we zijn nog steeds niet gebeld door de garage. We krijgen de indruk dat we nog een dag vastzitten in San Sebastian.

We gaan alvast op zoek naar een ander pension. Wendy zoekt er 1 op in ons boekje die wij hebben verkregen van de VVV. Haar oog valt op pension Izar Bat net om de hoek van het restaurant met de twee gouden bogen.  We worden welkom geheten door een oudere spanjaard en lopen naar boven. Het ziet er allemaal een stuk beter uit dan het pension van afgelopen nacht en is ook nog eens 5 euro goedkoper.  We boeken de kamer en hopen dat we nog worden gebeld door de garage...

Ergens 100km voor Malaga (E) 04-11-2011

Wederom doen we rustig aan in de ochtend. We ontbijten weer op de kamer en mailen nog wat.  09.30u gaat de telefoon. Het is Txomin en hij heeft goed nieuws, ze zijn klaar met onze auto en we kunnen hem ophalen. We zeggen er over een uurtje te zijn. We gaan ons snel aankleden, doen nog even boodschappen bij de Lidl voor de komende dagen en pakken vervolgens stadsbus G1. Dat hadden wij gisteren al uitgevogeld. Deze bus stop 600m van de garage vandaan. 10.30u zijn we bij de garage. Het is een stuk rustiger dan van de week. Dizzy staat buiten. Wij lopen de receptie binnen en worden hartelijk welkom geheten door de spaanse gastvrouw die meteen voor ons Txomin gaat. Binnen een minuut staat Txomin voor ons met een brede grijns. Hi John “ how was San Sebastian” . 

Txomin neemt met ons de factuur door. De Garage heeft een nieuwe riem, spanrol en een nieuwe pakking gemonteerd. Wat nou de oorzaak is geweest weten zij ons niet te vertellen. Txomin zegt ons dat de monteur dit twee keer eerder mee heeft gemaakt en na een nieuwe spanrol en riem waren de problemen verholpen. De kosten, inclusief arbeidsloon 533 euro, Ka-tsjing!!! Dat was de eerste kostepost aan de auto onderweg... (laten we hopen de laatste ‘grote’).

Klokslag 11 uur rijden wij weg bij de garage. Het plan voor vandaag is om voorbij Madrid een slaapplaats te zoeken. Hoe dichter wij bij Madrid komen, hoe slechter het weer wordt. We besluiten door te rijden totdat het weer beter wordt. We hebben de laatste twee dagen toch uit kunnen slapen. Rond halfzeven zijn we even langs de weg gestopt om eten te koken en na het eten zijn we nog even doorgereden. Dat ‘even’ werd dus 100 km voor Malaga. Daar hebben wij een beschut plekje  opgezocht midden in de klei en om 00.00 uur lagen wij in ons tentje.

Chefchaouen (Mar) 05-11-2011

6.30u gaat de wekker en om 7 uur rijden we alweer. Voor we het weten zijn we Malaga voorbij en stoppen we voor  het ontbijt met een kopje koffie en thee. Bij de stopplaats, zo’n  120km voor Algeciras, verkopen ze ook tickets voor de boot. Deze ook maar gelijk gekocht. We nemen een ticket Algeciras – Ceuta.  10.45u arriveren we in Algiceras en rijden zowaar in 1 keer de boot op. Deze vertrekt om 11.00u. We hebben niet eens tijd om foto’s te nemen. Dat ging allemaal voorspoedig, hopelijk gaat de rest van deze dag ook zo.

We staan redelijk als laatste op de boot en mogen daarom als een van de eersten er weer af. Aangekomen in Ceuta gaan we op zoek naar een pinautomaat. Voor de zekerheid nog even een aantal contanten euro’s mee. Na het pinnen zetten we koers naar de grens van Marokko. Dit was even zoeken maar na wat sightseeing door Ceuta vinden we dan uiteindelijk het bordje Marokko, maar dan in het spaans. Ruim 1 km voor grens staan we in de file. Het is druk, heel druk. Het duurt zeker 2 uur voordat wij bij de grenswacht zijn. Voor de grens proberen verschillende mannetjes je te helpen met het invullen van de grensformaliteiten, tegen betaling natuurlijk.  Ze showen met wat papiertjes die je moet invullen en doen het voorkomen dat alleen zij deze uitdelen en je deze van niemand anders kunt krijgen dan van hen. Gelukkig lieten wij de mannen voor wat ze waren want deze formulieren kun je zelf halen bij de douaniers, dus mocht je ooit naar Marokko gaan, trap er niet in. De grensovergang heeft ons ongeveer 3 uur gekost. Een Algerijn die onderweg was naar Casablanca vertelde ons dat er een feestdag is aankomende maandag en dat een hoop Marokkanen onderweg zijn naar familie. Dat hebben wij weer, die verdomde feestdagen zitten ons niet mee.

We rijden richting Tetouan. Daar wilden wij een camping opzoeken maar bij navraag blijkt in Tetouan geen camping te zijn. We pakken de laptop erbij en kijken waar Arjan en Inge hebben overnacht. Oooh dat is Chefchouan en niet Tetouan. Vanaf Tetouan is het nog zo’n 70km naar Chefouan, dus daar zijn we zo, dachten wij. We hebben bijna de halve stad gezien voordat wij eindelijk de goede weg hadden richting  Chefchouan.  Toen we die hadden gevonden belandden we ook nog eens in een mega file. Wat een drukte hier, en iedere Marokkaan loopt met een schaap aan een lijntje? Huh.... Blijkt dat maandag dus een offerfeest is. Uiteindelijk komen wij om 20.30u lokale tijd (uurtje vroeger met NL) aan op de camping in Chefchouan.  Het is hier K*** weer en het is koud. Pfff wat een dag.... We hebben de tent snel opgezet een broodje gegeten en zijn in onze warme slaapzakken gedoken. We hebben besloten om morgen maar een rustdag in te lassen en de auto opnieuw te ordenen.

Chefchaouen (Mar) 06-11-2011

Na een ijskoude nacht, althans ik (Wendy) had het heel koud, werden we om 8.00u wakker. John ging er als eerste uit want die moest natuurlijk weer piesen en was wederom z’n uribag vergeten mee te nemen de tent in dus hij moest wel. Terwijl ik nog even lekker bleef liggen met inmiddels de slaapzak van John ook over me heen, ging John het lampje van de linker koplamp vervangen, had ie de slang van de turbo nog even goed vastgemaakt en had ie, niet te vergeten natuurlijk, even de distributieriem gecheckt. Vooralsnog lijkt deze nog goed te zitten... so fingers crossed!
Toen ik de tent uit kwam zag ik even verderop een gele VW bus staan met daarnaast een grote herdershond die de wacht hield. Huh... had ik niet een verhaal gevolgd van een stel met zo’n bus en een herdershond!? Jahoor, even later raakten we aan de praat met de eigenaar en het was idd Gerard die samen met zijn Marlous al ruim een jaar onderweg is en het rondje andersom hebben gereden zoals wij die gaan doen en waarvan ik al verschillende verhalen had gelezen op hun site: www.rondjeafrika.nl. We hebben een tijdje staan praten, erg leuk! Gerard was op weg om brood te halen en heeft er heel aardig voor ons ook 1 meegenomen. Wij hoefden hem hier niets voor te geven. Toen hebben we hen ’s middags maar getrakteerd op een stroopwafel (die we van Daniel&Angelique hadden gekregen). Wij dachten nl dat ze wel zin zouden hebben in iets typisch Nederlands na zo’n lange tijd onderweg te zijn.. en dat klopte.
De rest van dag hebben we de auto geordend en zijn we het stadje ingelopen. Een typisch Marokkaans stadje volgens de LP en dat klopte ook wel. Het ademde een hele authentieke sfeer uit door zijn kleine steile smalle straatjes en kleine winkeltjes. Hier en daar werden we aangesproken door een Berber die ons Hasj wilde verkopen, maar het lastigvallen viel ons verder erg mee.
De Camping ligt vrij hoog en dus koelt het heel snel af. Het is nu 18.00u lokale tijd en we zitten al dik ingepakt met de jassen aan en ik heb zelfs mn muts al op... Straks lekker rode kool eten (is er best weer voor) en dan mooi op tijd ons bedje weer in. Ditmaal met de slaapzakken aan elkaar geritst zodat we elkaar goed warm kunnen houden... Morgen op tijd weg richting Rabat, hier gaan we de visa’s voor Mauritanie en Mali regelen.